Voorgeschiedenis:
Mijn eerste motor kocht ik begin jaren '90 van een goed bevriende Ducati racer en verzamelaar (aan wie ik o.a. ook de slogan onder mijn posts ontleen). Het betrof een 1967-er BSA B40 WD van het Nederlandse leger, die ik met hard werken in de schoolvakanties en verkoop van mijn Honda 4-takt brommer nét kon betalen. Zelf vond ik al dat legergroen en die black out verlichting prachtig (ik droom er nog steeds van ooit een originele H-D Liberator te bezitten) maar de Oude Kuipirossi, Rocker van weleer, had een beter idee: hier moest een café racer van worden gebouwd. Het begrip café racer sprak mij meteen aan. Zowel het café als racen op straat waren immers zaken die een sleutelrol speelden in mijn leven. De oude Kuipirossi wakkerde het vuur verder aan met opmerkingen als "Zet dat Ace-barretje er maar eens op, je zult wel zien hoe mooi dat staat".
Anderhalf jaar, veel klotebaantjes en veel vakwerk van de Oude Kuipirossi later was de BSA B40 café racer een feit... en al snel de schrik van de stad.
Nortstar:
Het was herfst 2010. In het boekje "Café Racers of the 1960's" van Mick Walker zag ik café racers staan op basis van een Gold Star 500 blok in een Norton Featherbed wideline frame. Er stonden namen op als "Nor Gold" en "Norbsa". Ik dacht meteen: Dit is helemaal fantastisch. Als ik zoiets ooit eens kon bouwen, dan noemde ik de motor "Nortstar".
Niet lang daarna belde mijn maatje Rodrigo op om te vertellen dat zijn 1980-er H-D FXE (Shovelhead) met hem meeverhuisde naar een andere plek en dat zijn plekje in de schuur, naast mijn Sportster XR 1200, dus vrijkwam. De deal met de eigenaar van de schuur was snel gesloten en mijn net opgeknapte 1972 Ossa Mick Andrews Replica kon dus (tot grote verwarring van de politie) de trap op, uit de werkplaats in het souterrain van mijn huis worden gereden om tijdelijk op mijn nieuwe plek in de schuur te worden geparkeerd.
Er was nu dus plaats voor een nieuw project.
Niet lang daarna ontving ik een belangrijke tip van de Oude Kuipirossi. Goud van Oud bleek, want dit betrof een een net geplaatste advertentie op Marktplaats van een niet meer lopende Gold Star 500/ Featherbed classic racer, compleet met kenteken van een '59-er Norton Dominator kenteken... Meteen de telefoon gepakt en na een aantal keren te hebben gebeld kreeg ik de eigenaar aan de telefoon. Hij had verschillende bieders gehad maar ik was de eerste, dus... de deal was snel gesloten. Het Nortstar project kon beginnen.
Nortstar zoals gekocht in het voorjaar van 2011
Al snel viel het besluit om mijn zomervakantie 2011 aan het Nortstar project te besteden en in Augustus 2011 werd dan ook een motorlift aangeschaft en werd de Nortstar gedemonteerd.
Nortstar op de lift, voor demontage.
De koppeling zag er racey uit, maar bleek bij demontage te versleten om hergebruikt te worden.
De Engine Sprocket zat zeer vast op de krukas. Gelukkig was mijn maatje Buus zo vriendelijk om op zijn H-D Softtail te springen om een poelietrekker te gaan kopen, zodat we de boel toch zonder schade los kregen.
Na het frame met een verfafbrander schoon te hebben gebrand en de standaard steun (die aan de rechterkant zat) eraf te hebben geslepen, is het frame naar FTR gebracht om te worden gepoedercoat en om nieuwe, alu schetsplaten en een passende alu olietank te laten maken.
Het blok was inmiddels door FTR gereviseerd en weer voorzien van het inmiddels door mijzelf opgeknapte timing deksel.
Rond Kerst 2011 heb ik de versnellingsbak gereviseerd (met dank aan de Oude Kuipirossi voor de gezelligheid in zijn schuur, zijn bezielende leiding en advies en het gebruik van zijn straalkast).
De reeds eerder in het souterrain gepolijste deksels staan mooi bij het net geparelstraalde versnellingsbakhuis.
Blok, bak, gepoedercoat frame, inmiddels gekochte Engelse, handgemaakte benzinetank en door FTR gemaakte olietank en schetsplaten staan te wachten op montage.
Meer polijstwerk.. noeste arbeid in mijn werkplaatsje in het souterrain.
Inmiddels ook een set wielen gekocht met Alu Akront velgen en Grimega 4 Leader voornaaf en Triumph/ BSA Conische naaf achter (met Manx-gaten erin gevreesd), alsmede een Italiaanse Ceriani GP replica voorvork.
Inmiddels is het tijd om de motor op te gaan bouwen. De Oude Kuipirossi heeft wederom zijn zeer waardevolle hulp geboden met het draaien van een passende stuurpen voor het Italiaanse voorstuk in het Featherbed frame. Volgende stap is het monteren van de achterbrug in het frame (de silent blocs liggen inmiddels in de vriezer). Daarna volgt het uitbreiden van mijn werkplaatsje in het souterrain en daarna het vanaf de grond opbouwen van de motor (hetgeen voor mij een eerste keer wordt).
Wordt vervolgd!
!
super 
nóg mooier!
(Drankje uit den jeugd)