Nou, ik heb maar even mijn huiswerk gedaan. Het verhaal van de XLX-61 of 1000.
In 1982 zijn er drie modellen op de markt. De aloude XLH, de XLS en de XLCH. In dat jaar krijgen de modellen een ander frame. Wat ruimer opgezet en, dat zou later blijken, meer ruimte voor een groter blok en een grotere benzinetank. 1983 brengt de XLX, een budget Harley bedoelt voor opstappers en mensen die iets minder voor een "echte"" Harley wilden betalen. Voor $3,995 zat je op een echte, weliswaar wat Spartaanse, Harley-Davidson. De XLX is nu een wat zeldzame verschijning in zijn originele jasje omdat het natuurlijk een ideale motor was om te verbouwen. Het blok was de oude en vertrouwde Ironhead hoewel die term toe nog niet echt in zwang was. Je kon hem, naar de theorie van Henry Ford in alle kleuren kopen zolang het maar zwart was. En zwart was hij dan ook. Je zou hem zo weer op de markt kunnen gooien want het lijkt wel alsof iedereen een zwarte motor wil hebben.
In zijn eerste bouwjaar werden er meer XLX-en verkocht dan de andere modellen Sportster bij elkaar, totaal bijna 5000 stuks. Harley heeft het over een "Back to Basics" model maar het lijkt er meer op dat ze probeerden om de voorraad oude motoren kwijt te raken voor dat de EVO in 86 op de markt kwam. Met zijn platte stuurtje was het toch wel een trendsetter. De X kreeg het kleine Peanut-tankje maar zijn twee soortgenoten kon je ook nog kopen met een grotere tank van 12,5 en 14,4 liter. De Peanut bleef populair. Opvallend is dat hij in het eerste jaar, ondanks zijn budget prijs, dubbele schijfremmen voor heeft.
In 1984 krijgen de XLH, XLS en de XLX concurrentie uit eigen keuken, de XR-1000 waarvan er maar 800 gemaakt. Geen wonder want hij was bijna twee keer zo duur en hij mocht in Nederland niet eens verkocht worden. Eigenlijk was het een opgefokte XLX. Datzelfde jaar kwam er bij alle modellen een aanpassing aan de koppeling, die kreeg nu een diafragmaveer. De stroomvoorziening veranderde van gelijkstroom naar wisselstroom. Het was allemaal afgelopen in modeljaar 1986. Blijkbaar was de promotie voor de nieuwe goed gelukt want er werden in 85 nog geen 2000 XLX-en verkocht. In totaal zijn er ongeveer 11000 gemaakt en een originele zul je niet vaak tegenkomen.
De EVO veroverde de wereld en de Ironhead bleef in de schuur staan. Later beleefde hij toch weer een opleving want er gaat niets boven het geluid van een Ironhead zonder al die milieu rotzooi er op. Bij de introductie noemde men dat: less restrictive exhaust. Er is nog steeds een wereldwijde schare fans die niets anders willen en vaak staat er naast een "grote" Harley een Ironhead in de garage.
Dat wilde ik maar even zeggen. Op naar de koffie.
_________________
Weer geen Sportster,
http://www.bensbikes.nl maar wel een Road King, BMW R60/5, Ural M72 en een Suzuki SV650. Fiets met trapondersteuning.